Τέλος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εδώ τέλειωσε το πρόγραμμά μας. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους μαθητές που πήραν μέρος αλλά και όλους αυτούς που με σχόλια ή άλλο τρόπο μας βοήθησαν να φτάσουμε ως εδώ. Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω τον διευθυντή για την συμπαράστασή του και την συνάδελφο κα Λ. Μήλιου που πήρε μέρος στο ταξίδι μας στην Αυστρία και μοιράστηκε μαζί μου τις ευθύνες και τα καθήκοντα μιας τέτοιας εκδρομής.
Εύχομαι στους μαθητές μου Καλή Επιτυχία στις εξετάσεις τους και Καλό Καλοκαίρι, γεμάτο νέες παραστάσεις και εμπειρίες.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ!!!
Δήμος Φιωτάκης

Στο Salzburg για………αλάτι!!

(Και ήρθε η ώρα να ανεβάσουμε κάποιες από τις εντυπώσεις των μαθητών της ομάδας. Οι φωτογραφίες σε κάθε κομμάτι είναι των ίδιων των μαθητών, με εξαίρεση τις δύο τελευταίες, μιας και η μαθήτρια δεν είχε βγάλει φωτογραφίες στο κάστρο.)


Salzburg

Η πόλη του Salzburg είναι υπέροχη και μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Έχει πολλά εστιατόρια, ξενοδοχεία αλλά και πολυκατοικίες έξω από το ιστορικό κέντρο. Ο ποταμός Salzach είναι στη μέση. Γέφυρες ενώνουν τις δύο πλευρές και μπαίνεις σε σκάφος για μια μικρή κρουαζιέρα.

Η θέα από το κάστρο ήταν καταπληκτική αν και ανεβήκαμε από τα σκαλιά, μιας και το τελεφερίκ δεν δούλευε.

Η εξοχή γύρω από την πόλη είχε πολλά χωράφια και ζώα.

Είναι μια πολύ οργανωμένη πόλη και έχει πολλά αξιοθέατα, όπως μουσεία και άλλα. Μας άφησε γενικά πολύ ευχαριστημένους όπως και οι κάτοικοί της και περιμένουμε με ανυπομονησία να ξαναπάμε!!

Αλέξανδρος Τσ.

Το αλατωρυχείο στο Bad Dürrnberg του Hallein

Την δεύτερη μέρα της εκδρομής μας στην Αυστρία επισκεφτήκαμε ένα αλατωρυχείο στο Hallein-ένα χωριό κοντά στο SALZBURG όπου και μέναμε. Ξεκινήσαμε το πρωί της Παρασκευής και αφού πήραμε το τρένο και έπειτα το λεωφορείο τελικά φτάσαμε στο χωριό. Μόλις φτάσαμε έξω από το αλατωρυχείο σταθήκαμε και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες και έπειτα μπήκαμε μέσα. Στην είσοδο είχε ένα μικρό μαγαζί με διάφορα αναμνηστικά άλλα φτιαγμένα από αλάτι και άλλα απλά αντικείμενα όπως μπλούζες και καπέλα με το σήμα του αλατωρυχείου για να θυμίζουν στους ανθρώπους που τα αγοράζουν την επίσκεψή τους εκεί! Μας είπαν να περιμένουμε για λίγο εκεί και έτσι βρήκαμε το χρόνο να χαζέψουμε λίγο στο μαγαζάκι αλλά αποφασίσαμε να πάρουμε κάτι στο τέλος. Μετά από λίγο μας φώναξαν να περάσουμε σε ένα υπόγειο χώρο όπου μας έδωσαν και φορέσαμε κάτι αστεία, τεράστια , άσπρα ρούχα ίδια με αυτά των αλατωρύχων για να μην λερωθούν τα ρούχα μας και για να μας μυήσουν στην σκληρή ζωή αυτών των ανθρώπων. Αφού λοιπόν βάλαμε αυτά τα ειδικά ρούχα βγήκαμε σε έναν εξωτερικό χώρο όπου μας περίμενε ένα τρενάκι για να μας μεταφέρει στο εσωτερικό του αλατωρυχείου.   

Στην αρχή βλέπαμε μόνο τοίχους από αλάτι δεξιά και αριστερά και σωλήνες κατά μήκους όλου του αλατωρυχείου για εξαερισμό. Μόλις κατεβήκαμε από το τρένο ήρθε μια κοπέλα και παρέλαβε όλο το γκρουπ για να μας ξεναγήσει. Έτσι λοιπόν αρχίσαμε να περπατάμε μέσα στο μισοσκόταδο! Κάθε τόσο η κοπέλα σταματούσε σε διάφορα σημαντικά σημεία κατά τη διάρκεια της περιήγησης για να μας προσανατολίζει και να μας επισημαίνει τα πιο σημαντικά και ενδιαφέροντα πράγματα του αλατωρυχείου όπως το ότι δημιουργήθηκε με προσχώσεις που συνέβησαν εκατομμύρια χρόνια πριν και ένωσαν δυο βουνά που ανάμεσά τους υπήρχε θάλασσα και ότι για την εκσκαφή του πέθαναν ή τραυματίστηκαν πολλοί άνθρωποι. Σχεδόν σε όλους τους σταθμούς της ξενάγησής μας υπήρχε ένας προτζέκτορας που έδειχνε αποσπάσματα ενός έργου που αφορούσε το συγκεκριμένο αλατωρυχείο. Όμως το πιο ενδιαφέρον από όλα ήταν η κατάβαση στα έγκατα του αλατωρυχείου με 2 ξύλινες τσουλήθρες- η πρώτη ήταν 20 μέτρα ενώ η δεύτερη 40-μία στην αρχή και μια στο τέλος της ξενάγησης. Με αυτό τον τρόπο όπως μας ανέφερε αργότερα η ξεναγός κατέβαιναν και οι εργάτες.

Λίγο πριν τελειώσει η ξενάγηση βρήκαμε μπροστά μας μια λίμνη την και περάσαμε με μια βάρκα, ενώ δίπλα μας ο ιδιαίτερος φωτισμός έκανε ακόμα πιο ελκυστική την σκέψη να μην φύγουμε ποτέ από εκεί. Στο τελευταίο σταθμό μας η κοπέλα μας έδειξε τον τρόπο που αεριζόταν το αλατωρυχείο και κάποιες τεχνικές μεταφοράς του αλατιού. Με αυτόν τον τρόπο πήραμε τον δρόμο της επιστροφής και λίγο πριν βγούμε έξω η ξεναγός μας έδωσε αναμνηστικά μπουκαλάκια με αλάτι και μας πρόσφεραν ψωμί με αλάτι για να φάμε. Έπειτα βγήκαμε από το αλατωρυχείο και βγάλαμε αυτά τα άσπρα ρούχα και αφού πήραμε τις φωτογραφίες που μας είχαν βγάλει κατά τη διάρκεια της ξενάγησης αποχαιρετίσαμε το αλατωρυχείο...  

Σταματίνα Φλ.

Κέλτικο χωριό

Η αναπαράσταση του κέλτικου χωριού βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αυστριακή, μεγαλόπρεπη πόλη του Salzburg (κάστρο από αλάτι, σε ελληνική μετάφραση), δίπλα στο αλατωρυχείο του Bad Durrnberg.

Οι κέλτες έχτιζαν τα σπίτια τους από ξύλο και τις περισσότερες φορές όσο πιο κοντά γίνονταν στα ορυχεία αλατιού από τα οποία εξαρτιόταν η επιβίωση τους. 

Τα χωριά τους ήταν οργανωμένα με τα σπίτια των κατοίκων, τα εργαστήρια, τα οπλοστάσια, τους φούρνους, τους στρατώνες και το σπίτι του αρχηγού. Επίσης είχαν και ένα είδος φυλακής και ταχυδρομείου! Το ορυχείο ήταν φτιαγμένο στην πλαγιά του βουνού και καμία φορά μέσα στο χωριό! 

Οι κέλτες συνήθιζαν να φτιάχνουν τοτέμ τα οποία απεικόνιζαν, τις περισσότερες φορές, τους θεούς τους οποίους λάτρευαν και τα έστηναν στο ψηλότερο σημείο του χωριού ώστε να μπορούν όλοι να τα θαυμάζουν και να τα προσκυνάνε. 

Στάθης Π. 

Μία επίσκεψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Salzburg,

Φτάνοντας κοντά στην είσοδο είδα φιγούρες καρχαριών και ενυδρείων.  Επρόκειτο για μία εξαόροφη εγκατάσταση με διαφορετικούς επί μέρους τομείς σε κάθε όροφο.

Ο τομέας των ενυδρείων βρισκόταν στον πρώτο όροφο και ξεκινούσε με ένα σύστημα απομίμησης του Αμαζονίου ποταμού. Στους υπόλοιπους ορόφους, φιλοξενούνται επίσης πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα. Στον δεύτερο όροφο για παράδειγμα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα επιτεύγματα της επιστήμης, καθώς και να κάνει και κάποια πειράματα που παρευρίσκονται στον χώρο. Ενώ υπάρχει και ένα δωμάτιο σχετικά με το διάστημα, όπου αναπαριστάται η προσσελήνωση, υπάρχει ομοίωμα σεληνακάτου και πυραύλου, καθώς και μια ζυγαριά, που δείχνει το βάρος αυτού που θα την ανέβει σε διάφορους πλανήτες. Η διασκέδαση και το θέαμα όμως συνεχίζεται σε έναν χώρο αφιερωμένο στα ερπετά,  όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει φίδια, περίεργες σαύρες, καθώς και κροκόδειλους. Οι υπόλοιποι όροφοι εκθέτουν διάφορα ευρήματα από αρκετούς πολιτισμούς (μάσκες, εργαλεία κτλ.), καθώς και μια τεράστια ποικιλία από ζώα (ψεύτικα).

Ακόμη υπήρχε ένας τομέας με εκθέματα του «παρελθόντος», με σκελετούς, απολιθώματα, έως και αβγά δεινοσαύρων. Τέλος, ο τελευταίος όροφος, είναι αφιερωμένος στον άνθρωπο (κυρίως στην ανατομία του). Πάντως με λίγα λόγια εάν ποτέ σας βρεθείτε στο Salzburg, καλά θα ήταν να επισκεφτείτε κι αυτόν το χώρο.

Κώστας Μ.

Το κάστρο Hohensalzburg του Salzburg

Το Hohensalzburg είναι ένα πανέμορφο κάστρο στην πόλη του Salzburg.

Για να πας στο κάστρο μπορείς να πάρεις τελεφερίκ από το κέντρο της πόλης που περνάει κάθε 10  λεπτά. Εμείς ήμασταν λίγο άτυχοι καθώς  την μέρα που επισκεφτήκαμε  το κάστρο δεν λειτουργούσε το τελεφερίκ και χρειάστηκε 30 περίπου λεπτά για να ανεβούμε με τα πόδια. Κουραστήκαμε λίγο αλλά ήταν κάτι ξεχωριστό που θα μας μείνει αξέχαστο. Στο κάστρο κάναμε μια βόλτα και είδαμε πολλά πράγματα που ήταν εντυπωσιακά.

Δεν έχω λόγια να περιγράψω την επίσκεψή μας στο κάστρο Hohensalzburg. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία που με άφησε μαγεμένη.

Η ξενάγηση ήταν πλήρης χάρη στους καθηγητές μας. Περάσαμε όλοι μας μοναδικές στιγμές και η αδρεναλίνη μας ανέβηκε στα ύψη. Πραγματικά θα μου μείνει αξέχαστο…

Μαργαρίτα Σ.

Καλό Πάσχα!!

Καλές Γιορτές και καλό δρόμο σε όλους!!!!!

Salzburg, 7-10 Απριλίου 2011

Την Πέμπτη 7 Απριλίου πρωί πρωί φύγαμε και γυρίσαμε μετά από αρκετή περιπέτεια την Κυριακή 10 Απριλίου. Από τις 4 μέρες οι τρεις γεμάτες στο πανέμορφο Salzburg της Αυστρίας και στα περίχωρά του. Η ομάδα είχε 9 μέλη. Ο υπεύθυνος καθηγητής, μια ακόμα καθηγήτρια συνοδός και 7 μαθητές.

Την Πέμπτη το απόγευμα την αφιερώσαμε στην πόλη του Salzburg

όπως και το Σάββατο όλη τη μέρα.

Την Παρασκευή δε, επισκεφθήκαμε το αλατωρυχείο

και το Κέλτικο Χωριό στο χωριό Bad Dürrnberg, καθώς και το Μουσείο των Κελτών στη διπλανή πόλη Hallein.

Το ταξίδι ήταν απόλυτα επιτυχημένο και όλοι μας πήραμε και μάθαμε πολλά. Ένα ταξίδι που θα μείνει σε όλους αξέχαστο.

Θα ακολουθήσει αναλυτικό ρεπορτάζ από τους μαθητές.

Αλυκές Αναβύσσου‏

Παλιές φωτογραφίες από τις αλυκές Αναβύσσου, από ένα παλιό ημερολόγιο

 

τα κτίρια τον Αλυκών. Ο χωματόδρομος μπροστά έγινε η Λεωφόρος Σουνίου.

 ομάδα εργατών μπροστά σε σωρό αλατιού

αεροφωτογραφία της περιοχής Αναβύσσου του 1960 απο τη 

Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού (σε πρώτο πλάνο οι Αλυκές)

Οι φωτογραφίες είναι από τα αρχεία 

των κατοίκων Μ. Χατζή, Ε.Γαλάνη και Θοδωρή Δαλάκογλου αντιστοίχως 

και μας τις έστειλε από τα Γιάννενα 

η καθηγήτρια Σοφία Χατζηκυριάκου-Βώττη (http://ofisofi.blogspot.com/

Προβολή της ταινίας ΙΜΑΛΑΪΑ

Ο πεισματάρης γερο-αρχηγός ενός χωριού των Ιμαλαΐων, παρά τη μεγάλη ηλικία του, επιμένει να οδηγήσει ο ίδιος ένα καραβάνι που μεταφέρει αλάτι. Η πορεία προς τις εύφορες κοιλάδες του Νεπάλ θα είναι μια συνεχής αναμέτρηση ανάμεσα στους ανθρώπους και τα "πνεύματα" των βουνών. Φοβερές σκηνές γυρισμένες με κίνδυνο των τεχνικών, σε ένα μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ με ερασιτέχνες ηθοποιούς που αναπαριστούν τη ζωή τους.

Το τρέϊλερ της ταινίας:  

Salzburg, η πόλη του αλατιού!!

Μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Αυστρίας, αλλά και της Ευρώπης. Οφείλει την ομορφιά της στα όμορφα κτίρια που Επίσκοποι-Πρίγκιπες έφτιαξαν στις δυο πλευρές του ποταμού Salzach. Το ορυκτό αλάτι έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ιστορία της περιοχής. Salzburg σημαίνει «κάστρο αλατιού». Το αλατωρυχείο της διπλανής πόλης Hallein προμήθευε τους άρχοντες της πόλης με το «λευκό χρυσό» του Κάτι που ξεκίνησε από τους Κέλτες που έδωσαν και το όνομα στη μικρή πόλη. Hal λέγανε το αλάτι.

Σήμερα η πόλη, που είναι ένα από τα 6 μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO στην Αυστρία, έχει στραφεί σε άλλου είδους δραστηριότητες. Ο τουρισμός είναι η βασικότερη. Η τουριστική βιομηχανία σήμερα στηρίζεται κυρίως στο διάσημο τέκνο της, τον μεγάλο συνθέτη Wolfgang Amadeus Mozart. Στην παγκόσμια προβολή της πόλης έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο και η ταινία Η Μελωδία της Ευτυχίας (The Sound of Music). Το αλάτι, που κυριολεκτικά έφτιαξε αυτή την πόλη, πολύ μικρό ρόλο παίζει σήμερα στον τομέα αυτό. Δεν θα χάσει όμως ποτέ το ρόλο του σαν την αρχική κινητήρια δύναμη, τη δύναμη αυτή που «γέννησε» τη σπουδαία αυτή πόλη της Κεντρικής Ευρώπης.

Μουσεία Αλατιού

Υπάρχουν διάσπαρτα στον κόσμο διάφορα μουσεία αφιερωμένα στην παραγωγή αλατιού είτε από ορυχεία είτε από αλυκές. Πολλές φορές ακόμα σε μουσεία λαογραφικά ή ιστορικά μιας περιοχής που έχει σχέση με την παραγωγή αλατιού, βλέπουμε και εκθέματα σχετικά με αυτή ή με τη ζωή αυτών που συμμετείχαν στην παραγωγή. Τα σημαντικότερα όμως μουσεία είναι κάποια αλατωρυχεία που έπαψαν να παράγουν αλάτι και έχουν μετατραπεί σε μουσεία. Από τα πιο γνωστά αυτά γύρω από την πόλη Σάλτζμπουργκ της Αυστρίας (Hallein, Hallstatt, Altaussee) ;ή αυτό στη Wieliczka, έξω από την πόλη Κρακοβία της Πολωνίας. Το τελευταίο, εκτός από το ίδιο σαν χώρος παραγωγής αποτελεί και μουσείο έργων τέχνης σκαλισμένων στο συμπαγές σαν πέτρα αλάτι όπως τα αγάλματα ή τα παρεκκλήσια.

Το παρεκκλήσι της Αγίας  Κίνγκα, προστάτιδας των αλατωρύχων, στο αλατωρυχείο Wieliczka

Αλάτι και Πολιτισμός

Ένα τόσο καθημερινό αντικείμενο ανάγκης και χρήσης δεν θα μπορούσε παρά να αποτελέσει έναυσμα για καλλιτεχνική δημιουργία. Τα αντικείμενα που σχετίζονται με αυτό ήταν τα πρώτα. Από την αρχαιότητα ακόμα τα διάφορα αλατοδοχεία, αλατιέρες και γουδιά για το τρίψιμό του φτιάχνονταν από απλά ή πιο πολύτιμα υλικά, απλά στην εμφάνιση ή πιο περίτεχνα. Έτσι έχουμε απλές πήλινες αλατιέρες από την Αρχαία Αγορά των Αθηνών αλλά και την περίτεχνη χρυσή αλατιέρα που έφτιαξε τον 16^ο αι. ο Ιταλός γλύπτης Μπενβενούτο Τσελλίνι για το βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο Α΄ με παράσταση της Γης και του Ποσειδώνα. 

 

Στις μέρες μας που το αλάτι δεν είναι πια πολύτιμο (οικονομικά) υλικό κατασκευάζονται αντικείμενα, έργα τέχνης, από ορυκτό αλάτι, με διακοσμητικό κυρίως σκοπό, σαν αυτά που μπορεί να βρει κανείς στα πωλητήρια των απανταχού επισκέψιμων αλατωρυχείων.

Στο εικαστικό τομέα βρίσκουμε πίνακες με παραστάσεις παρασκευής φαγητού και αλατίσματός του όπως στον πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου του 17^ου αι. Jan Steen

Στο λόγο η παρουσία τους αλατιού είναι σημαντική σε ;όρους (στα αγγλικά ο μισθός είναι Salary από το λατινικό salarium που ήταν ο μισθός των ρωμαίων στρατιωτών που πληρώνονταν με αλάτι!!), σε εκφράσεις όπως «φάγαμε μαζί ψωμί και αλάτι», σε παροιμίες, σε τραγούδια αλλά κυρίως σε τοπωνύμια. Στην Ελλάδα είναι πολλές οι περιοχές και τα χωριά με το όνομα Αλυκή, Αλυκές και παράγωγα όπως ο Αλικανάς στη Ζάκυνθο. Στην Ευρώπη το πρόθεμα Sal- είναι συνηθισμένο και πάντα σχετίζεται με το αλάτι. (Salzburg, Sallins) το ίδιο και το Κέλτικο Hal- (Hallstatt, Hallein, Halle).

Τέλος πολλά έθιμα σχετίζονται με την παραγωγή του αλατιού και πολλά από αυτά είναι ζωντανά ακόμα και σε περιοχές που έπαψε η παραγωγή αυτού του προϊόντος!

Αλάτι και Τουρισμός

Οι χώροι παραγωγής του αλατιού αποτέλεσαν και αποτελούν χώρους επίσκεψης και έτσι τουριστικούς προορισμούς.

Πολλά αλατωρυχεία στην Κεντρική Ευρώπη είναι από τα πιο επισκέψιμα αξιοθέατα των περιοχών στις οποίες βρίσκονται, φέρνοντας σημαντικά οικονομικά οφέλη στους κατοίκους των περιοχών αυτών (π.χ. Αλατωρυχεία Wieliczka στην Κρακοβία της Πολωνίας ή Hallein στο Σάλτζμπουργκ της Αυστρίας).
Αλλά και οι αλυκές αποτελούν πόλο έλξης Είναι καταπληκτικά μουσεία ιστορικά, τεχνολογικά και κατά περιπτώσεις αρχιτεκτονικά. Κυρίως όμως είναι ιδιαίτεροι βιότοποι.

"Αλατοσπηλιά" σε SPA ελληνικού ξενοδοχείου

Ένας άλλος τομέας που σχετίζεται με το αλάτι και τον τουρισμό αφορά θέματα υγείας. Από την αρχαιότητα ακόμα το αλάτι χρησιμοποιήθηκε για αλμόλουτρα ή σε χώρους εξόρυξης για εισπνοές.

1η συνάντηση του 2011

Όπως συνηθίζεται αποφασίσαμε να κόψουμε κι εμείς την πρωτοχρονιάτικη πίττα μας. 

 Την πίττα έφτιαξε η μητέρα της Χαρούλας, μαθήτριας της Β΄ τάξης και την ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι αυτό. 

 Ήταν πολύ νόστιμη!! Ο τυχερός της ημέρας ήταν ο Αλέξανδρος. Τυχερός για δύο λόγους. 1. Βρήκε το τυχερό νόμισμα και….2. δεν το κατάπιε!!!!! 

 Το δώρο του ήταν ένα λεύκωμα με υπέροχες γκραβούρες και φωτογραφίες από όλη την Ελλάδα.

Μετά την πίττα ασχοληθήκαμε με το θέμα μας. Έγινε μια βιντεοπαρουσιάση του αλατωρυχείου της Wieliczka στην Κρακοβία της Πολωνίας από επίσκεψη τριών καθηγητών του σχολείου μας τον Δεκέμβριο του 2008, στα πλαίσια Ευρωπαϊκού προγράμματος, και τελειώσαμε με τους μαθητές να βλέπουν και 

να περιεργάζονται κομμάτια ορυκτού αλατιού από το ίδιο αλατωρυχείο.

Το πιο αλμυρό ξενοδοχείο

Στη Βολιβία βρίσκεται ένα από τα πιο παράξενα ξενοδοχεία στον κόσμο. Το ξενοδοχείο Hotel de Sal Playa  το οποίο κατασκευάστηκε το 1993, κοντά σε ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία αλατιού  με σκοπό την φιλοξενία των επισκεπτών του ορυχείου, έχει γίνει το ίδιο ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο.
Και αυτό γιατί διαθέτει 15 δωμάτια, σαλόνι, τραπεζαρία, μπαρ, αίθουσα παιχνιδιών, ακόμα και μικρές πισίνες, όλα φτιαγμένα από αλάτι! Τα κρεβάτια, τα τραπέζια, τα πατώματα, ακόμα και οι τοίχοι είναι φτιαγμένοι από τούβλα αλατιού, κολλημένα μεταξύ τους με ειδικό τσιμέντο που φυσικά έχει σαν κύριο συστατικό το αλάτι.
Μόνο η οροφή και τα μπάνια είναι κατασκευασμένα από μοντέρνα οικοδομικά υλικά. Κατά τη διάρκεια των βροχών οι τοίχοι ενισχύονται με νέα τούβλα, ενώ οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου ζητούν από τους πελάτες να μη… γλύφουν τους τοίχους για να αποφεύγεται η διάβρωσή τους!

Πηγή:  http://www.greekhotelsnet.gr